Najczęstsze błędy popełniane przy aplikacji pianki PUR

Pianka poliuretanowa należy do grupy materiałów izolujących. Zdobywa coraz większą popularność, przeganiając styropian i wełnę mineralną. Pozwala na precyzyjne wypełnianie najmniejszych szczelin. Instalator bardzo szybko zaaplikuje ją w trudno dostępnych miejscach. Sukcesem poprawnej izolacji za pomocą pianki PUR jest właściwa aplikacja. Najmniejsze błędy mogą doprowadzić do strat energetycznych lub nieodwracalnych zmian technicznych.

Czym jest pianka poliuretanowa?

Pianka PUR należy do grupy innowacyjnych materiałów budowlanych. Zbudowana jest z dwóch komponentów, które łączą się ze sobą podczas aplikacji (przy użyciu pistoletu natryskowego) w wysokociśnieniowej głowicy:

• katalizatora, alkoholi wyższego rzędu i gazu – umożliwiają spienienie się, a następnie utworzenie charakterystycznej substancji z zamkniętymi porami,
• mieszaniny izocyjaninów – zapewnia wysoką jakość i trwałość powłoki.

Aplikacja pianki odbywa się za pośrednictwem prostej, szybkiej i sprawnej metody natryskowej, która wymaga obecności jedynie specjalistycznego pistoletu.

Jakie rodzaje pianki wyróżniamy?

Rozróżniamy dwie podstawowe odmiany pianki PUR:

• Lekka i paroprzepuszczalna pianka poliuretanowa otwartokomórkowa elastyczna, której forma przypomina strukturę gąbki. Można ją wykorzystać przy zmiennokształtnych konstrukcjach, np. drewnie. Nie reaguje dobrze z wodą – nie powinniśmy jej używać w wilgotnych miejscach. Jest idealna do ocieplania poddaszy, sufitów i ścian w budynkach mieszkalnych.
• Pianka poliuretanowa zamkniętokomórkowa sztywna, która składa się z mikroskopijnych, zamkniętych pęcherzyków. Zastępuje często styropian. W przeciwieństwie do otwartokomórkowej pianki jest odporna na wodę (absorbuje wilgoć na poziomie 1%), dlatego często wykorzystuje się ją przy zabezpieczeniach przeciwwilgociowych. Instalatorzy stosują ją chętnie przy tworzeniu izolacji magazynów, chłodni, hal przemysłowych.

Czym charakteryzuje się pianka?

Pianka PUR ma właściwości analogiczne do wełny mineralnej – doskonałą odporność na wysokie temperatury. Podczas kontaktu z ogniem nie odkształca się ani nie roznosi płomieni. Nie jest łatwopalna. Wytrzyma bezproblemowo aplikację przy temperaturze -30 stopni Celsjusza. Szacunkowo może być stosowana w zakresie temperatur od -50 do 130 stopni.

Pianka zapewnia dobrą izolację cieplną, akustyczną. Jest łatwa w obróbce i montażu, a także wykazuje odporność na szkodliwe działania grzybów i pleśni, opary chemiczne czy część rozpuszczalników organicznych. Stanowi obojętną substancję dla zwierząt, zatem istnieje małe ryzyko usz kodzenia przez gryzonie i kuny. Szkodniki chętniej wybiorą miejsca z wełnianą i styropianową izolacją - mówi ekspert z firmy TOP PUR z Jedliny Zdrój.

Pianka PUR jest przyjazna dla środowiska, ponieważ nie zawiera formaldehydu, naruszającego warstwę ozonową i wpływającego na powstawanie smogu. Charakteryzuje się trwałością i wytrzymałością, może utrzymać doskonałe właściwości fizyczne przy długim czasie użytkowania (przynajmniej 25 lat).

Prawidłowy montaż pianki jest bardzo ważny – niewłaściwie położona może powodować znaczne straty energetyczne. Aby uniknąć późniejszych problemów, najlepiej zainwestować w usługi firmy specjalizującej się w izolacjach natryskowych.

Zastosowanie pianki poliuretanowej

Piankę możemy spotkać w postaci płyt lub – częściej – natrysku. Płyty wykorzystywane są przy izolacjach płaskich i skośnych, murów szczelinowych i posadzek. Metoda natryskowa będzie idealna do ocieplenia poddasza, ścian, stropu i uszczelniania fundamentów.

Pianki PUR wykorzystuje się też przy przemysłowych izolacjach rur i zbiorników, obiektów chłodniczych, a także łodzi, barek.

Jakie błędy można popełnić podczas aplikacji?

Podczas aplikacji pianki PUR musimy być bardzo ostrożni, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia nieszczelności powietrznych i problemów z mostkami termicznymi. Niewłaściwa aplikacja sprzyja powstawaniu na powierzchni pianki drobnych kanalików i tzw. kieszeni, przez które do budynku przedostaje się powietrze. Niedostateczna szczelność budynku generuje wyższe koszty ogrzewania.

Jeżeli zabierzemy się do pracy z ostrożnością i będziemy pamiętać o kardynalnych błędach, być może unikniemy problemów z nieszczelnością. Najistotniejszymi i najczęściej popełnianymi błędami przy samodzielnej aplikacji pianki jest:

• niewłaściwy wybór rodzaju pianki, co wynika z przeświadczenia, że wszystkie pianki na półkach sklepowych są jednakowe i posiadają identyczne parametry,
• rezygnacja z folii paroizolacyjnej na dachu,
• zastosowanie pianki miękkiej zamiast twardej, i odwrotnie,
• niesprawdzenie szczelności zabezpieczeń okien i ścian przed aplikacją,
• zignorowanie obowiązkowych prac przed aplikacją, tj. montażu wieszaków pod regipsy i wprowadzenia wentylacyjnego.

Wszystkich błędów moglibyśmy natychmiastowo uniknąć, gdybyśmy zatrudnili doświadczoną ekipę budowlaną, która bezproblemowo zajęłaby się prawidłową aplikacją pianki.