Zalety blatów wodoodpornych

Woda czy stale utrzymująca się wilgoć w pomieszczeniach mogą negatywnie wpływać na stan zabudowy w łazienkach. Zwłaszcza powierzchnie wokół umywalek narażone są na ich niszczące działanie. Niektóre materiały wymagają, aby je regularnie impregnować lub odnawiać. Dlatego bezpieczniejszym i trwalszym rozwiązaniem jest montowanie blatów wodoodpornych, zwłaszcza w toaletach publicznych, w których panuje intensywny ruch.

Najczęściej stosowanym i zarazem jednym z najtańszych rozwiązań w łazienkach są blaty z płyt MDF, które przed wilgocią zabezpieczają nieprzepuszczalne okleiny np. z PCV. Ich zewnętrzne warstwy często imitują wyglądem eleganckie powierzchnie drewniane, które także stosuje się jako materiał do zabudowy wokół umywalek – po zabezpieczeniu impregnatami. Mimo coraz skuteczniejszych środków, wciąż nie są to jednak rozwiązania trwale chroniące przed negatywnym działaniem wody. Nawet częste wycieranie powierzchni w sąsiedztwie zlewu nie może zagwarantować, że nie dojdzie do nasiąkania i pogorszenia wyglądu powierzchni z tych materiałów np. w miejscach uszkodzeń mechanicznych. Zwłaszcza w ruchliwych toaletach publicznych jest to bardzo trudne do osiągnięcia.

– Takie rozwiązania zupełnie nie sprawdzają się w miejscach ogólnodostępnych, w których panuje ożywiony ruch – tłumaczy specjalista z firmy Sanipol, producenta i wykonawcy zabudowy sanitarnej dla licznych instytucji i miejsc rekreacji. – Toalety w szkołach, ośrodkach sportowych czy centrach handlowych muszą mieć zamontowane blaty, które latami pozostaną w dobrym stanie mimo intensywnego wykorzystywania i częstego czyszczenia wodą z silnymi detergentami. Materiał, z którego będą wykonane, musi być odporny na wilgoć i radzić sobie latami w niekorzystnych warunkach.

Tradycyjne materiały – kamień, metal

Tradycyjnymi materiałami wykorzystywanymi do budowy blatów odpornych na wodę są płyty kamienne lub metalowe. Ich najważniejszą zaletą jest wyjątkowa trwałość oraz powierzchnia, która nie przepuszcza wilgoci.

Wśród blatów kamiennych najczęściej spotyka się płyty wykonane z granitu lub marmuru. Jednak ten materiał także musi być odpowiednio zaimpregnowany, aby nie chłonął wody, ale zabezpieczenia te są bardzo skuteczne. Uwagę należy zachować podczas pielęgnacji ich powierzchni, ponieważ użycie niewłaściwych środków może doprowadzić do nieestetycznych przebarwień. Kamienne zabudowy umywalek uchodzą za bardzo eleganckie, ale ich cena zdecydowanie jest dużo wyższa niż w innych rozwiązaniach.

Odporne na działanie wody są także blaty metalowe np. z nierdzewnej stali kwasoodpornej. Nawet intensywne czyszczenie detergentami nie osłabia ich ochrony przed korozją. Niestety ten materiał także nie należy do tanich, więc rzadko stosuje się go w toaletach publicznych.

Mieszanki żywic i minerałów

Wysoką odpornością na negatywne skutki działania wody charakteryzują się materiały, których składnikiem są żywice syntetyczne. Otrzymuje się je w wyniku połączenie kilku składników, a rolę lepiszcza spełniają zastygające w mocną strukturę substancje chemiczne odporne na wilgoć.

Konglomeraty marmurowe czy granitowe są połączeniem zmielonych skał z niewielką domieszką żywicy. Wyglądem przypominają eleganckie blaty kamienne i dlatego nazywa się je sztucznym kamieniem, ale są od nich nieco lżejsze i łatwiejsze w obróbce. To bardzo trwały materiał, odporny na wodę, więc świetnie sprawdza się jako obudowa zlewów. Jest tańszy od płyt kamiennych, ale również należy do kosztownych rozwiązań. Dzięki pigmentom można nadawać mu różne barwy.

Bardziej plastycznym materiałem na blaty umywalkowe są kompozyty – to także mieszanki minerałów i żywic syntetycznych. Głównym składnikiem jest zmielony wodorotlenek glinu, który pozyskuje się ze skał. Nadaje on mieszance twardość i wytrzymałość, a dzięki żywicom otrzymana substancja po zastygnięciu jest odporna na wodę. Zaletą kompozytów jest ich wyjątkowa plastyczność, która pozwala na kształtowanie blatów w zaskakujące formy.
Konglomeraty, kompozyty czy wreszcie spieki kwarcowe są jednak materiałami rzadko spotykanymi w toaletach publicznych. Decydują się na nie tylko najbardziej prestiżowe instytucje, ze względu na wysokie koszty wykonania takich blatów.

Uniwersalne blaty z laminowanych płyt HPL

Materiałem całkowicie odpornym na negatywne działanie wody są laminowane płyty HPL. Otrzymuje się je w wyniku zmieszania termoutwardzalnych żywic syntetycznych i celulozy oraz poddaniu ich prasowaniu pod dużym ciśnieniem i w wysokiej temperaturze.

Otrzymany laminat okazał się idealnym materiałem na blaty pod umywalki. Wytworzone tą techniką płyty HPL zupełnie nie chłoną wody, a ich idealnie gładka powierzchnia powoduje, że są one łatwe do mycia. Nawet silne zabrudzenia nie przylegają do nich mocno i łatwo je usunąć. HPL jest także odporny na detergenty i nie reaguje na chemiczne środki czystości – mimo wielokrotnego użycia utrzymuje intensywny kolor, nie blaknie z czasem, a powierzchnia pozostaje idealnie gładka.

Laminat jest coraz chętniej stosowany w łazienkach w mieszkaniach prywatnych, ale okazał się doskonałym rozwiązaniem do toalet w budynkach publicznych – dla szkół, dużych centrów handlowych czy urzędów. Świetnie sprawdza się w pomieszczeniach, gdzie panuje podwyższona wilgotność np. na basenach czy w sąsiedztwie saun. To bardzo mocny i trwały materiał, odporny na niszczenia, a nawet akty wandalizmu.

Jest wytrzymały, lekki i łatwy w obróbce. Nadaje się także do innych rodzajów zabudowy w toaletach i umywalniach, wykonuje się z niego m.in. kabiny prysznicowe i WC, przegrody między pisuarami czy nawet szafki ubraniowe w przebieralniach.